Oorsig van skadeopsporing

1. NDT verwys na 'n toetsmetode vir materiale of werkstukke wat nie hul toekomstige prestasie of gebruik beskadig of beïnvloed nie.

2. NDT kan defekte in die binnekant en oppervlak van materiale of werkstukke vind, die geometriese eienskappe en afmetings van werkstukke meet, en die interne samestelling, struktuur, fisiese eienskappe en toestand van materiale of werkstukke bepaal.

3. NDT kan toegepas word op produkontwerp, materiaalkeuse, verwerking en vervaardiging, inspeksie van klaarprodukte, inspeksie tydens diens (onderhoud), ens., en kan 'n optimale rol speel tussen kwaliteitsbeheer en kostevermindering. NDT help ook om die veilige werking en/of effektiewe gebruik van produkte te verseker.

Tipes NDT-metodes

1. NDT sluit baie metodes in wat effektief toegepas kan word. Volgens verskillende fisiese beginsels of toetsvoorwerpe en -doeleindes kan NDT rofweg in die volgende metodes verdeel word:

a) Stralingsmetode:

——X-straal- en gammastraal-radiografiese toetsing;

——Radiografiese toetsing;

——Gerekenariseerde tomografie-toetsing;

——Neutronradiografiese toetsing.

b) Akoestiese metode:

——Ultrasoniese toetsing;

—— Akoestiese emissietoetsing;

——Elektromagnetiese akoestiese toetsing.

c) Elektromagnetiese metode:

——Wervelstroomtoetsing;

—— Vloeklekkasietoetsing.

d) Oppervlakmetode:

——Toetsing van magnetiese deeltjies;

——Vloeistofpenetranttoetsing;

—— Visuele toetsing.

e) Lekkasiemetode:

—— Lektoetsing.

f) Infrarooi metode:

—— Infrarooi termiese toetsing.

Let wel: nuwe NDT-metodes kan te eniger tyd ontwikkel en gebruik word, dus ander NDT-metodes word nie uitgesluit nie.

2. Konvensionele NDT-metodes verwys na die wyd gebruikte en volwasse NDT-metodes wat tans gebruik word. Hulle is radiografiese toetsing (RT), ultrasoniese toetsing (UT), wervelstroomtoetsing (ET), magnetiese deeltjietoetsing (MT) en penetranttoetsing (PT).