Quod ad simplicissimam functionem interclusionis attinet, munus obturandi valvae in machina est impedire ne medium effluat vel substantias externas intus ingrediatur per iuncturam inter partes in cavitate ubi valva sita est. Collarium et partes quae munus obturandi agunt, obturamenta vel structurae obturantes appellantur, quae breviter obturamenta appellantur. Superficies quae cum obturis tangunt et munus obturandi agunt, superficies obturantes appellantur.

Superficies obturans valvae est pars centralis valvae, et eius formae effluxionis plerumque in hos typos dividi possunt, nempe effluxionem superficiei obturantis, effluxionem nexus anuli obturantis, effluxionem partis obturantis defluentis, et effluxionem materiarum externarum inter superficies obturantes inclusarum. Una ex valvis latissime in fistulis et apparatu adhibita est ad fluxum medii intercludendum. Ergo, eius firmitas est factor principalis ad determinandum utrum effluxio interna fiat. Superficies obturans valvae plerumque constat ex duobus paribus obturantium, uno in corpore valvae, altero in disco valvae.